Kikkererwtenmeel - Flamenco
De kikkererwt is een eetbare peulvrucht uit de vlinderbloemige familie In Anatolië wordt de kikkererwt al meer dan 8000 jaar geteeld. Van daaruit werd de kikkererwt verspreid naar het Middellandse Zeegebied en India. Tegenwoordig wordt de kikkererwt in subtropische gebieden geteeld. De belangrijkste teeltgebieden zijn India, Pakistan, Turkije, Australië, Marokko en Iran De plant wordt 20–50 cm hoog en is klierachtig behaard. De bladeren zijn oneven geveerd met dertien tot zeventien elliptische of omgekeerd-eironde blaadjes, waarvan de rand aan de top gezaagd is. De plant bloeit in juni en juli met witte bloemen. De steel van de peul is naar beneden gebogen. Er zit meestal één erwt in de ongeveer 2 cm lange peul.
Kikkererwten hebben een subtropisch of tropisch klimaat nodig en meer dan 400 mm jaarlijkse regenval. Ze kunnen in een gematigd klimaat groeien, maar de opbrengst is dan veel lager.
In 2022 is boer Henk met hulp van InAgro uit België gestart met kikkererwten. De kikkererwt is een vlinderbloemige en hoeft niet bemest te worden omdat de plant het stikstof uit de lucht bindt, en verbetert de bodemstructuur.
Op boerderij de Breemortel zijn de kikkererwten op 2 mei gezaaid. De kikkererwten zijn in rijtjes gezaaid met de oude handzaaimachine. Het onkruid wordt beheerst met een handgetrokken wiedeg. Hiermee worden kiemdraadjes van het onkruid voorzichtig losgetrokken uit de grond, waarna deze uitdrogen. Met de wiedeg is zeven keer het onkruid gewied.. Daarnaast zijn de kikkererwten een keer geschoffeld met de rolschoffel en nog 1 keer is handmatig onkruid geplukt. Met een maaidorser vond de oogst plaats.
De gedroogde kikkererwten zijn in Gemert bij Molen de Volksvriend gemalen.